Baanbrekend op weg naar Netto Nul: Warmte koolstofvrij maken in de voedingsmiddelen- en drankenindustrie

10 april 2024 door Jürgen Ritzek
Baanbrekend op weg naar Netto Nul: Warmte koolstofvrij maken in de voedingsmiddelen- en drankenindustrie

Samenvatting

De Britse regering streeft ernaar om de voedsel- en drankensector tegen 2050 koolstofvrij te maken met een doelstelling van netto nul emissies, na een stappenplan uit 2015 waarin een emissiereductie van 60-80% wordt voorgesteld ten opzichte van de niveaus van 2012. De sector, die in 2012 9,5 miljoen ton CO2 produceerde, staat voor uitdagingen bij het koolstofvrij maken van warmte, een belangrijke emissiebron. Business-as-usual scenario's voorspellen minimale reducties tegen 2050 zonder ingrijpende maatregelen, aangezien de sector voor verwarming sterk afhankelijk is van aardgas. Overgangsopties omvatten het aanpassen van direct gestookte apparatuur of het bevorderen van indirecte verwarmingstechnologieën, maar worden belemmerd door barrières zoals kosten, technologische rijpheid en regelgeving.

 

Inspanningen voor het koolstofarm maken van de economie omvatten een mix van huidige en nieuwe technologieën, waarbij wordt overgestapt op biogas, waterstof of elektriciteit voor direct gestookte eenheden en gebruik wordt gemaakt van warmtepomptechnologie voor indirecte systemen. Het benutten van het maxtech potentieel wordt echter belemmerd door praktische uitdagingen. Een PESTLE-analyse wijst op financiële, technische en beleidsmatige belemmeringen, wat wijst op de noodzaak van industriespecifieke strategieën, collaboratief bestuur en verbeterde financiering om de decarbonisatiedoelstellingen te realiseren. Robuuste samenwerking tussen de sector en de industrie is van vitaal belang om deze verschuiving naar duurzame verwarmingsoplossingen te vergemakkelijken.

Open volledig artikel

Baanbrekend op weg naar Netto Nul: Warmte koolstofvrij maken in de voedingsmiddelen- en drankenindustrie

Evoluerende klimaatdoelen en de warmte-uitdaging

In 2015 publiceerde de Britse regering een routekaart voor het koolstofvrij maken van de voedsel- en drankensector, waarin werd gewezen op een potentiële vermindering van de uitstoot van elektriciteit en warmte met 60-80% ten opzichte van de niveaus van 2012 als projecten verder zouden gaan dan 'business as usual'. De sector, die in 2012 ongeveer 9,5 miljoen ton CO2 uitstootte, heeft een belangrijke verschuiving gezien in de ambitie van de overheid met de netto nul-doelstelling in 2050. De overgang naar decarbonisatie van warmte, een belangrijke component van de sectoremissies, blijft echter grotendeels ongedefinieerd en vereist gerichte strategieën en acties die verder gaan dan het decarboniseren van elektriciteit.

 

Traject en realiteiten voor het koolstofarm maken van de economie

Business-as-usual projecties tot 2050 gaan uit van beperkte emissiereducties zonder substantiële ingrepen. De 'FDF-subsector', die voornamelijk aardgas gebruikt voor verwarming, staat voor een langzame overgang met mogelijke integratie van biomassa en waterstof in het gasnet. De opties voor ontkoling variëren van aanpassingen aan direct gestookte apparatuur tot vooruitgang op het gebied van indirecte verwarming. Belemmeringen zoals kosten, technologische gereedheid en regelgevende kaders staan een wijdverspreide implementatie echter in de weg.

 

Innovatie en technologie in het koolstofarm maken van warmte

Om warmte koolstofvrij te maken is een mix van bestaande en opkomende technologieën nodig. Direct gestookte eenheden zoals ovens en boilers kunnen overschakelen op biogas, waterstof of elektriciteit, terwijl indirecte systemen profiteren van innovaties op het gebied van warmtepompen en alternatieve brandstofbronnen. Het bereiken van het 'maxtech'-potentieel - een staat waarin alle afgedankte apparatuur wordt vervangen door oplossingen met de laagste koolstofuitstoot - staat echter voor aanzienlijke praktische uitdagingen.

 

Barrières overwinnen en vooruitgang mogelijk maken

Een PESTLE-analyse onthult veelzijdige barrières, waaronder financiële, technische en beleidsmatige beperkingen. Om dichter bij het realistische decarbonisatiepotentieel te komen, zijn sectorspecifieke strategieën zoals ondersteuning van technologische transitie, kennisdeling en beleidsaanpassingen cruciaal. Samenwerking tussen overheid en industrie en robuuste financiële regelingen zijn essentieel om deze overgang te versnellen.

 

Om het volledige document te lezen, klik hier.

www.fdf.org.uk/globalassets/resources/publications/fdf-slr-report-decarbonising-heat-to-net-zero.pdf

 

Om meer te weten te komen over waarom dit belangrijk is voor het EENOVA project, kijk hier.

eenova-project.eu

 


Gerelateerde Inhoud   #klimaatdoelstellingen  #decarbonisatie  #voedsel- en drankensector