Beleid en regelgevingIs de mening van het publiek over waterstof van belang?
Samenvatting
Volgens een recente enquête in het Verenigd Koninkrijk staat het publiek grotendeels ambivalent tegenover waterstof. Meer dan 64% van de deelnemers kon zelfs niet aantonen over een basiskennis te beschikken van de waterstoftechnologie of het potentieel ervan om bij te dragen tot het energiesysteem. Wil waterstof een rol kunnen spelen op onze weg naar een koolstofarme economie, dan zullen miljoenen mensen de nieuwe technologie moeten omarmen. Er bestaat hier een duidelijk risico dat de waarheid over de huidige mondiale waterstofproductie - die verantwoordelijk is voor 2,5% van de wereldwijde jaarlijkse kooldioxide-uitstoot - het vertrouwen van het publiek ondermijnt. Het zal echter een ongelooflijke uitdaging worden om mensen ervan te overtuigen over te schakelen als het duurder is.
Het eerste kernwapen werd een 'H'- of waterstofbom genoemd, of dat in 1936 het luchtschip Hindenburg 140.00 meter kubieke meter waterstof in brand vloog.
Open volledig artikel
Is de mening van het publiek over waterstof van belang?
Volgens een recente enquête in het Verenigd Koninkrijk staat het publiek grotendeels ambivalent tegenover waterstof, waarbij meer dan 64% van de deelnemers niet eens een basiskennis kon aantonen van de waterstoftechnologie of het potentieel ervan om bij te dragen tot het energiesysteem(1). Uit een zorgwekkende enquête bleek dat 34% van de ondervraagden waterstof in het algemeen als gevaarlijk beschouwt (2).
De publieke perceptie is belangrijk. Als het publiek zich eenmaal tegen iets heeft uitgesproken, kan het zeer moeilijk zijn de opinie terug te draaien. De publieke opinie zal de beleidsmakers beïnvloeden, en de publieke opinie is van groot belang voor het succes van technologieën die nog in hun kinderschoenen staan, zoals waterstof. Kijk voor een vergelijkbaar voorbeeld naar de achtbaanrit van kernenergie en de voortdurende problemen om groei te bereiken.
Veiligheid
Het helpt waarschijnlijk niet dat het eerste kernwapen een 'H' of waterstofbom werd genoemd, of dat in 1936 de 140.00 meter cilinder waterstof van het vliegschip Hindenburg in brand vloog. Hoewel deze twee incidenten ver verwijderd zijn van de manier waarop we waterstof vandaag de dag willen gebruiken - is de zeldzame blootstelling van het grote publiek aan waterstof historisch gezien negatief geweest. Als u zich een paar uur zorgen wilt maken, tik dan "waterstofexplosie" in op google.
Risicoperceptie en -tolerantie is een ongelooflijk belangrijk onderwerp bij het overwegen van grootschalige technologische verandering. Om waterstof te laten werken in ons decarbonisatieproces zullen miljoenen mensen de nieuwe technologie moeten omarmen. Een korte blik op andere energietechnologieën zoals kernenergie en windenergie op het vasteland toont duidelijk aan hoe belangrijk de positieve betrokkenheid van het publiek is om succes te boeken. Bij waterstof geldt dit misschien nog meer, met name voor verwarming, waar huishoudens zich wellicht in groten getale moeten aanmelden voor een ingewikkeld omschakelingsproces.
Koolstof
Momenteel is de publieke opinie overwegend positief over het milieuvriendelijke karakter van waterstof (3). De meeste media-artikelen spreken zich positief uit over de groene geloofsbrieven van waterstof. Sommige zijn zelfs overdreven positief. Een goed voorbeeld is een artikel in Forbes uit 2020 waarin waterstof wordt aangekondigd als de "groene" brandstof van de toekomst (4). De koppeling van de woorden "groen" en "waterstof" is gunstig voor de bevordering van het koolstofvriendelijke imago van waterstof, maar houdt het risico in dat een complex onderwerp wordt overgesimplificeerd en dat beschuldigingen van "greenwashing" de technologie in haar overgangsfase kunnen ondermijnen.
Er bestaat hier een duidelijk risico dat de waarheid over de huidige mondiale waterstofproductie - die verantwoordelijk is voor 2,5% van de wereldwijde jaarlijkse kooldioxide-uitstoot - het vertrouwen van het publiek ondermijnt. Het is ook een veel moeilijker verhaal om de mensen te vertellen dat we nu "vuile" waterstof gaan gebruiken terwijl het systeem op gang komt en dan later overschakelen op het groene spul.
Kosten
De kosten zijn een van de grootste zorgen van het publiek. Uit een recente enquête in het VK, waarin respondenten werd gevraagd of zij waterstof voor verwarming in hun huis zouden kunnen gebruiken, bleek dat er grote bezwaren bestaan tegen het feit dat waterstof meer gaat kosten dan zij nu betalen - 77% was niet bereid of niet in staat meer te betalen (5).
De bestaande infrastructuur voor fossiele brandstoffen en elektriciteit heeft ertoe geleid dat de brandstofkosten voor vervoer, elektriciteit en gas voor verwarming in de meeste landen grotendeels gelijk zijn, ongeacht de geografische ligging. Waar tussen landen aanzienlijke verschillen bestaan, blijft de prijsstelling binnen de landen zelf grotendeels gelijk. Dit vormt een uitdaging voor elke nieuwe technologie die in een specifiek geografisch gebied ingang moet vinden - stadsverwarming zou een voorbeeld zijn van een technologie met vergelijkbare uitdagingen.
Vergelijking van de kosten met die van elektriciteit en aardgas is wellicht niet mogelijk bij een duurzame introductie van waterstof. Het zal echter een ongelooflijke uitdaging worden om mensen ervan te overtuigen over te schakelen als het duurder is.
Referenties:
2) www.weforum.org/agenda/2019/04/why-don-t-the-public-see-hydrogen-as-a-safe-energy-source/.
