Beleid en regelgevingOnmogelijke gesprekken over energie
Samenvatting
De auteur spoort de lezer aan om te luisteren naar degenen aan de uitersten om een gemeenschappelijke basis te vinden. We kunnen het er al dan niet over eens zijn dat het klimaat verandert, maar we kunnen het er wel over eens zijn dat sommige technologieën sneller zullen gaan dan andere! De magie ontstaat pas echt in het midden, wanneer we inzien dat we ons in een complexe overgang bevinden zonder pasklare antwoorden. Waterstof kan voor bepaalde toepassingen het antwoord zijn, ammoniak kan onder bepaalde omstandigheden vliegtuigen aandrijven (daar ben ik nog niet helemaal van overtuigd! ), soms is een oude auto houden om een paar kilometer te rijden het beste antwoord. Veel mensen hebben "laagwaardige warmte" die zij kunnen
kunnen delen met buren (datacentra, riolen, ondergrondse treinen bijvoorbeeld)
En veel mensen willen de continuïteit van de energievoorziening waarborgen en de beperkingen van het lokale elektriciteitsnet beheren. Door samen te werken en breed te denken komen we tot de ontdekking dat geen enkele technologie de perfecte oplossing biedt en dat door samen te werken soms magie kan ontstaan! Laten we de energiedialoog open houden en genieten van de reis die voor ons ligt.
Open volledig artikel
Onmogelijke gesprekken over energie
In mijn recente blogs over detoekomst van energie heb ik een aantal zeer interessante debatten gevoerd over wat wel en niet zal werken... Ik ben uitgedaagd om Ammoniak voor het luchtvervoer, een volledige overstap op Waterstof en een aantal zeer interessante debatten over de wereldwijde economische gevolgen van een aanzienlijke vermindering van het luchtvervoer te overwegen.
Onlangs heb ik op mijn langeafstandsreizen geluisterd naar een uitstekend audioboek, getiteld 'How to have impossible conversations'. De auteur neemt je mee hoe je uitdagingen moet benaderen in een wereld die zo verdeeld en polariserend is... waar onderwerpen opzettelijk tot in het extreme worden gebracht om reacties uit te lokken. Dit zette me aan het denken dat we echt moeten nadenken over hoe we praten over de energietransitie...
In het boek dringt de auteur er bij de lezer op aan om te luisteren naar degenen aan de uitersten om een gemeenschappelijke basis te vinden... dus in energie is er volgens mij veel te vinden.
1. We kunnen het er wel of niet over eens zijn dat klimaatverandering plaatsvindt. Ik heb onlangs een aantal debatten gehad met mensen die gewoon niet geloven dat het een probleem is. Waar we het echter wel over eens kunnen zijn, is dat er een wereldwijde trend is dat zowel landen, bedrijven als individuen ernaar streven hun koolstofuitstoot aanzienlijk te verminderen - dus individuele overtuigingen over de gevolgen zijn grotendeels irrelevant!
2. We weten dat onze levensstijl over tien jaar anders zal zijn, we weten misschien niet wat of hoe, maar we kunnen het er zeker over eens zijn dat het anders zal zijn.
3. We weten dat sommige technologieën sneller zullen gaan dan andere ... als je me zelfs vijf jaar geleden had gezegd dat ik met mijn verwarming zou kunnen praten via iemand die 'Alexa' heet, had ik waarschijnlijk gezegd dat dat nog 10-20 jaar zou duren (Alexa heeft nu mijn huis overgenomen!). Sommige technologieën, zoals offshore windenergie, zijn er nu klaar voor... terwijl andere, zoals waterstof, misschien wat meer tijd nodig hebben om zich te ontwikkelen. Het is nog steeds mogelijk dat sommige "zwarte zwaan"-technologieën in de toekomst een doorbraak veroorzaken!
4. We zijn het erover eens dat niemand perfect is! Je kunt eenvoudigweg niet koolstofvrij leven.... Je kunt het proberen en je kunt ernaar streven, maar niemand van ons is er nog!
In de energiewereld zijn er veel mensen die technologieën bepleiten, roepen dat er koolstof kan worden bespaard en afzonderlijke kwesties naar voren schuiven... waarvan sommigen ongelovigen aan de schandpaal nagelen... deze extreme standpunten dreigen mensen te vervreemden die gewoon proberen verder te gaan met hun dagelijkse leven en wekken de valse indruk dat er wondermiddelen bestaan die al onze zorgen zullen wegnemen... enaan de andere kant van het extreme lopen we het risico mensen ervan te overtuigen dat ze 'groen' zijn, terwijl ze dat in werkelijkheid niet zijn - ja, het is groen om een herbruikbare beker te gebruiken... maar op een vlucht springen of een nieuwe auto kopen (10 ton koolstof alleen al om te maken of het een EV is of niet) doet die bijdrage onmiddellijk teniet! (Gebruik zeker een herbruikbare beker... kleine dingen maken ook een groot verschil).
De magie gebeurt pas echt in het midden als we inzien dat we ons in een complexe overgang bevinden zonder pasklare antwoorden. Waterstofkan het antwoord zijn voor bepaalde toepassingen, ammoniak kan in bepaalde omstandigheden vliegtuigen aandrijven (daar ben ik nog niet helemaal van overtuigd!), soms is een oude auto houden om een paar kilometer af te leggen het beste antwoord... Ik zou zo graag veel meer debat zien over technologische paden... met echte cijfers en opties.
De voorziening van verwarming en koeling in het bijzonder leent zich voor een ontmoeting in het midden. Veel mensen hebben 'laagwaardige warmte' die ze kunnen delen met buren (datacentra, riolen,ondergrondse treinen bijvoorbeeld) en veel mensen willen de continuïteit vande energievoorziening waarborgen en beperkingen in het lokale elektriciteitsnetbeheren. Door samen te werken en breed te denken komen we tot de ontdekking dat geen enkele technologie de perfecte oplossing biedt en dat door in het midden samen te komen soms magie kan ontstaan!
Laten we de energiedialoog open houden en genieten van de reis die voor ons ligt!
